Sen gittin gideli Ay karanlık
Gecelerde tesellisiz bir hüzün var şimdi
Sen gittin gideli
Buralara bir hal oldu
Baharlar kışa Yağmurlar doluya döndü
Sen gittin gideli
Gün ağarmıyor tepelerden
Güneş konmuyor pencereme
Isınmıyor ellerim yokluğunda
Yoldaşı olmuyor Konuşmuyor benimle sesin
Kokmuyor şimdi yaprakları güllerin
Sen gittin gideli Saçlarıma beyazı düştü hasretinin
Bilmem kaç ay vakti sabahladım
Gecesinde gözlerinin
Kaç gün batımı güneş uykularımı aldı
Yıldızlar dökülürken her gece avuçlarıma
Ben yine sana hasret kaldım
Sevgili Sen gittin gideli
Gönlüme düştü hasretin
Bakışların dokunuyor kalbimin yarasına
Yaram kanıyor
Gözlerim hep seni Seni arıyor.
Salih Nurettin Çevik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder