27 Temmuz 2007 Cuma

ŞİİR VE RESİM BULUŞMASI


AŞK RİSALESİ

Ama sen uzaklardaydın ey kalbim

Uzaklardaydın,

sevdiğim uzaklardaydı

Ayın yıldızların çağlayarak Berrak şelaleler yaparak

Coşku içinde aktığı Bir yerlerdeydi.

Hani bir gün bir çobana rastlamıştık

Adı Ferhat mıydı neydi

Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin

Sadakatten mest oldukları

Herbirinin gözlerinde

Kaybolur gibi kayar gibi

Dalıp gittiğimiz o saadet evreni

Kayaların yüzlerinden okuduğumuz o ebedi bilinç

Bizi çekip almıştı kılcal damarlarımızdan

Yaslan göğsüme sevdiğim

Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir

Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir

Toprak gibidir Sen ki bulut gibisin

Ay gibisin güneş gibi

bazen Usul usul inen Yağmur tıpırtılarını Dinler gibi Dalıp gitmiştik

Sen konuşuyordun

İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun

Onlar ki konuklarımızdı

Adları Keremdi,Yusuftu, Kaystı

Hepside ezelden tanıdıktı dosttu.


Erdem Beyazit

Hiç yorum yok: