5 Ağustos 2008 Salı

Dost Kalemler

Sözler: John Coffey*

hiçbir kâtil, O’nun kadar cesur ve insan olamazdı!


I
insan acıtır;
kendisini ve çevresindekileri.
asla bilmez yeşil yolun,
uçsuz bucaksız bir soluğa açıldığını.

kanatır.
en taze ve en diri renklerden örülü,
büsbüyük bir hediye dursa da önünde;
insan ağlatır.

ele avuca gelmez kâinatın ebedi serilişinde;
ona yazılan güftenin varlığını,
muazzam bestekârın güzel düşüncelerini,
bilmeksizin davranır.

üzer, umursamaz.
en kutsi dokunuşların titizlikle yetiştirildiği,
güllerle donanmış o sonsuz bahçenin,
mis kokularından;
bütün hizmetkârların ilahi tınıyla önünde,
akıl ötesi bir izzetle eğilmelerinden bihaber;
yaralar insan.

sanatkâr üzülür, unutulur, yiter dudaklardan.
çocuğuna mahrem büyüttüğü devasa sevgi,
bir tarafta ateşe bürünür, bürünür de,
insanı yakar


II
şimdi, öyle bir vakit ki;
ayalarda yeni binalar yükselir ve sözler yazılır.
gözler hep bir ağızdan tutkulu bir ilahiye sarılır.
dillerden şakî, gönüllerden iblis def’olur.
ebedi ve ezeli gerçeğin adıyla kurulur çadır.
kâmil bir alev taşır yeni insan yüzleri.
hazine-i rahmet meyveleri dökülür diyarlara.

şimdi, öyle bir vakit ki; insan,
akıldan ziyâde kalbe bakar, insan olur!
ve o nâm ile hürmet görür sanatkârdan...


* 1999 ABD yapımı ‘The Green Mile’ filminin karakterlerinden biri.


Selçuk Erat
25 Şubat 2007, Gebze

Hiç yorum yok: