5 Eylül 2007 Çarşamba

Seyahatname



YÜREK YANGINI
Ufuklar al kızıllıĝa bürünür
Ayrılık türküsüçaldıĝı zaman
Ay ışıĝı karanlıĝa bürünür
Bilinmez nelere gebedir zaman.
Hüma kuşları yükseklerde uçar
Bulutların yandıĝı saatlerde
Baharın çiĝdem çiçekleri açar
Karanfil rengindeki hasretlerde.
Bir titrek ses sevda coĝrafyasında
Sularım çaĝlamaz kurulmuş bentler
Son askerim şehir haritasında
Bitmeyen nöbetimdir sensizlikler.
Sevgi eteklerimde ilk özlemdir
Denizleri tutuşturan gözlerin Dönüşü olmayan yollar
hüzündür öz yaĝmurdan bir şuledir sözlerin.
Yaĝmur buĝusu siyah saçlarında
Aşılması zor bir gönül daĝım var
Kaybolduĝum esrik bakışlarında
Sönmek bilmeyen yürek yangınım var.

Hiç yorum yok: