“İstanbul'da Boğaziçi'nde,
Bir fakir Orhan Veli'yim;
Veli'nin oğluyum,
Tarifsiz kederler içinde. Urumelihisarı'na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum. 'İstanbul’un mermer taşları;
Başıma da konuyor,
konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalım, Senin yüzünden bu halim.'
'İstanbul’un orta yeri sinema; Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalım, Boynuna vebalim! '
İstanbul'da, Boğaziçi'ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli'nin oğlu;
Tarifsiz kederler içindeyim.”
Orhan VELİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder